Wat is dan eigenlijk die ‘geheimzinnige ziekte’. Hier een korte en bondige maar hopelijk overzichtelijke uitleg over de hypothyreoïditis van Hashimoto.

Hakaru Hashimoto

op de foto, was de eerste die de ziekte ontdekte/beschreef. Hashimoto (1881-1934) was Japan’s eerste neurochirurg die in 1912 promoveerde op de schildklieraandoening die later naar hem zou worden vernoemd.

Hashimoto was opgeleid als arts en onderzocht schildklierweefsel. Hierin ontdekte hij veranderingen in het weefsel bij een aantal vrouwen met schildklierklachten (struma), die niet pasten bij de toen bekende schildklieraandoeningen. 
De ziekte van Hashimoto is inmiddels de meest voorkomende endocriene auto-immuun aandoening.

Ziekte van Hashimoto

Het betreft een chronische ontsteking van de schildklier door een auto-immuunstoornis. Hierdoor gaat de schildklier na een korte periode ’te hard’ te hebben gewerkt, steeds langzamer werken. Tot de productie te verwaarlozen is. De ontsteking wordt veroorzaakt door de aanmaak van antistoffen van het lichaam tegen de eigen schildklier.

Tegen de tijd dat de hypothyreoïdie in het bloed kan worden aangetoond, blijkt men achteraf dus al langer ‘onverklaarbare’ klachten te hebben gehad.  Hashimoto komt vooral bij vrouwen voor en familiair. Het is niet ongewoon dat zich tegelijkertijd andere auto-immuunziekten manifesteren of problemen in de hormoonhuishouding.

De behandeling

Het lijkt eenvoudig; Men neme een of meerdere tabletten levothyroxine tot de bloedwaarden (TSH en FT4) op peil zijn. Levothyroxine is onder andere bekend onder de merknamen Thyrax of Euthyrox. In de praktijk lijkt de behandeling vaak toch een stuk moeizamer te verlopen. Sowieso al omdat de schildklier vaak nog niet klaar is met ‘uitgewerkt’ raken. Nog regelmatig moet dat worden opgevangen met een verhoging van de medicatie.

Diverse andere gerelateerde tekorten kunnen ook de kop op steken in deze periode (zoals vitamine D en vitamine B12-tekorten) die ook het herstel van de balans soms bemoeilijken.  Het effect van een verhoging van medicatie kan pas na 6 tot 8 weken worden getest. Het kan dus een eeuwigheid lijken te duren voor men ingesteld raakt. En ik had het idee dat je het effect van een ‘goede’ instelling nog later voelt dan die 8 weken zelfs.
De laatste jaren lijkt de combo-behandeling van T4 & T3 vaker voorgeschreven te worden. Al heeft het volgens de de richtlijn geen beter effect dan de T4 monotherapie. Patiënten geven desondanks in onderzoeken vaak aan toch de voorkeur te geven aan de combinatie.

De prognose

Als men uiteindelijk de ideale hoeveelheid medicatie heeft gevonden voor de vervanging van de eigen T4-schildklierhormoon, blijft het nog zaak om alert te blijven en regelmatig te testen. Allerlei interne en externe factoren kunnen van invloed zijn op het weer uit balans raken.
Veel Hashimotopatiënten gaan zich in deze periode realiseren dat ze nooit meer de oude zullen zijn. De meesten ervaren restklachten en de meest voorkomende zijn vermoeidheid, gewrichts- en spierpijn en vergeetachtigheid.

Patiëntenorganisatie

Wil je meer weten over deze en andere schildklieraandoeningen, check dan de website van de patiëntenvereniging Schildklier Organisatie Nederland (SON).

• Tags: Hashimoto, hypothyreoidie, schildklier