Welke breister kent het dilemma niet… Het breiwerk vertoont fouten in het patroon, volgen van het schema, steken laten vallen… Als je doorgaat weet je dat je niets meer met het product zal doen, want het is niet ‘goed’. Uithalen is het uitwissen van al je werk, de tijd die je erin hebt gestoken…. Wat is wijs?
Ik brei al sinds de lagere school, maar in de loop van de jaren met vlagen meer en minder fanatiek. Zeker in het begin ging er nogal eens wat mis. Niet voldoende rekening gehouden met de stekenproef; het figuurtje van het patroon vertoond duidelijke fouten, zelfs af en toe een steek laten vallen. Dan ben je halverwege en zie je het dilemma.
Gelukkig ontwikkel je naast je persoon ook eigen normen en waarden; ja zelfs voor zoiets futiel als een gebreide trui. Ik heb geleerd dat het geen zin heeft om op iets wat in de basis niet goed is, door te breien. Uithalen heeft wel degelijk zin, het resulteert in een beter product én meer voldoening.
Ik heb het breien ook altijd gekoppeld aan studeren. Al studerend op de benodigde kennis, breide ik elk kwartaal weer een nieuwe trui en een mooi cijfer. Naast blind typen leverde de HBO ook de kunst van het blind breien op.
En op een gegeven moment komen studie en breien weer samen, na jaren. Wat het breien me heeft geleerd moet ik toepassen op de studie deze keer. Heeft het zin te blijven doorbreien op een product, dat in de basis fouten vertoond en nooit voldoening zal geven als het product al af komt?
Nee, soms moet je ook in je studie je broddelwerk uithalen, nieuwe bollen maken en opnieuw de steken opzetten.
∼ hij en dwalet niet, die ten halven wederkeert; Sartorius ∼
- Tags: beleid, breien, doorzetten, normen, waarden
