De diagnose lijkt vooral op symptomen te worden gebaseerd, vage symptomen; zowel lichamelijke als geestelijke vermoeidheid. Maar deze symptomen worden ook wel ‘vaag’ genoemd, omdat ze niet specifiek bij een aandoening passen, maar juist bij heel veel aandoeningen worden ervaren en zelfs bij mensen zonder enige aandoening ook wel wordt gezien. Deze klachten herkent iedere schildklierpatiënt heel goed. Maar ook de chronisch zieke reumapatiënt, suikerpatiënt, bloedarmoedepatiënt en bij hartfalen.
Toch worden de bijnieren veelal door de specialist bij een ‘algeheel’ onderzoek bij vage klachten ook getest. Omdat bijvoorbeeld de zeldzame ziekte van Addison een tekort aan bijnierhormonen (cortisol en aldosteron) kan veroorzaken door een auto-immuun aandoening. Maar hierop kan goed worden getest.
Toch achten veel artsen de kans groter dat de vage klachten te wijten zijn aan slaapproblemen, verkeerd dieet, te veel stress of depressie.
Zoekend naar informatie over ‘bijnieruitputting’ kom je maar weinig concrete of wetenschappelijke informatie tegen. De diagnose stel je blijkbaar vooral aan de hand van de lijst vage klachten, die we al eerder zagen voorkomen bij allerlei chronische aandoeningen of als ‘welvaartsaandoening’.
Vervolgens word je allerlei middeltjes en diensten aangeboden om die arme bijnieren weer op te krikken. Uiteraard begint het met de verkoop van testen en daarna alles van een bijnieruitputtingsdieet tot supplementen. De behandelingsmogelijkheden zijn uitputtend.
De commercie en gezondheidscharlatans doen goede zaken op het net, ten koste van vaak ondertussen wanhopige mensen die alles aangrijpen om ‘beter’ te worden. Terwijl de kans groter is dat de ‘medicijnen’ en supplementen je juist echt ziek zullen maken.
Bron: WebMD.com
- Tags: alternatief, bijnieruitputting, charlatan, commercie, hormonen
